اکوی قلب جنین در موارد ذیل باید انجام شود
- در مواردی که سابقه خانوادگی نارسایی قلب اطفال در خانواده وجود داشته باشد
- در اختلالات بیماری های متابولیکی شامل افراد دیابتی و فنیل کتونوری و…
- مادرانی که در معرض تشعشعات قرار گرفته اند
- استفاده از داروهای مهار کننده سنتتیک پروستا گلاندینی(سوع مصرف ایبوپروفن-اسید سالیسیلاتها-ایندومتاسین و…)
- عفونتهای روبلا(سرخک ،سرخجه)
- بیماری های اتوایمون(لوپوس آریتماتوز و…)
- بیماری های خانوادگی مثل وجود سندرومهای مارفان و سندروم نونا
- تمام حاملگی هایی که از روشهای بارداری IVF ایجاد می گردد
- در غربالگری های سنوگرافی جنین اگر اختلالات غیر طبیعی وجود داشته باشد
- تمام اختلالات جنینی تشخیص داده شده در سنوگرافی که غیر از بیماریهای قلبی باشد مثل نقص عضو یک یا چند ارگان (دست ،پا و…)
- تمام اختلالاتی که در ریتم و ریت قلب جنین وجود داشته باشد
- هیدرو پس (بزرگی سر جنین)
- تعداد زایمان
-
بیماری های مادرزادی در یک درصد نوزادان و ۲ درصد نوزادان نارس دیده می شود درمان بعضی از این بیماریها مشکل و حتی غیر ممکن است لذا بهترین کار تشخیص زود هنگام و سقط جنین در موارد شدید می باشد که این کار تنها با انجام اکوی قلب جنین در ۱۸-۲۲ هفته حاملگی امکان پذیر می باشد.
با توجه به اینکه در سونو گرافی سه بعدی و چهار بعدی به هیچ وجه نمی توان بیماری های قلب جنین را تشخیص داد لذا انجام این کار برای جنین های در معرض خطر توسعه می شود
اکوی قلب جنین در چه مواردی ضروری می باشد؟
۱-داشتن سابقه بیماری های قلبی مادرزادی در خانواده
۲-وجود لکه اکوژن در سونوگرافی
۳-NT غیر طبیعی در سونوگرافی
۴-بیماریهایی از قبیل دیابت بارداری،لوپوس،سرخجه و…
۵-چند قلویی
۶-IVF
۷-شک به سندرم های ژنتیکی از قبیل :داون،تریزومی۱۸و…
۸-هیدروپس
۹-مصرف داروها توسط مادر
۱۰-آریتمی قلب جنین
۱۱-شک به بیماری های قلبی در سونوگرافی
